Dean İhsan Yılmaz
|
|
|
Investigator Osman Demircan , Front row , Right to Left 2nd |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
NEWS and ANNOUNCEMENTS FROM MEDIA and ACADEMIC INSTITUTIONS ABOUT TRADITIONAL TURKISH PLAGIARISM CASES __||||__ MEDYA ve AKADEMİK KURULUŞLARDAN GELENEKSEL TÜRK AŞIRMACILIK ( İNTİHAL ) VAKASI HABERLERİ ve DUYURULARI
|
|
|
Investigator Osman Demircan , Front row , Right to Left 2nd |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
arXiv 'in ortaya cikardigi Türk hirsizlarin
Romanya'daki ortagi Irina Radinschi..
Ona ait makaleler Turnitin programina
taratildiginda neredeyse tamaminin
"overall similarity index>65%"
gozukmektedir.
Dicle ve Canakkale sebekeleri
kendisinden aldiklari mesajlari
internette dagittilar.
"eksi sozluk"te bile var.
Bu hanimin ulkesinde "plagiarism" sorununun
boyutlarini ve devletin yaklasimini anlamak icin
asagidaki videoyu izleyin lutfen.
http://www.mediascrape.com/News/ViewNewsItem.aspx?newsItemId=33310&rootVideoPanelType=1
Diger bir ulke Cin..Oradaki durumla ilgili bazi
dokumanlar asagidaki baglantilarda:
http://www.newsgd.com/culture/universities/200603150020.htm
http://english.ipr.gov.cn/ipr/en/info/Article.jsp?a_no=48275&col_no=925&dir=200701
Pakistan'da ise durum soyle:
http://www.hec.gov.pk/new/download/whats%20new/plagarism.htm
--------------------------------------------------------------------
--------------------------------------------------------------------
http://www.newsgd.com/culture/universities/200603150020.htm
Plagiarism, research frauds plague academia |
Latest Updated by 2006-03-15 15:17:32 |
As China marks the World Consumer Rights Day today, the spotlight would inevitably be on poor products and shoddy service. But attention is also being focused on the rights of a special group of consumers: subscribers or readers of academic journals. Plagiarism and fake research have become rampant in China, and are eroding people's trust in academia, Ren Yuing, a member of the Councillors' Office of the State Council, told the recent meeting of the Chinese People's Political Consultative Conference, the top advisory body. He cited a recent survey of 180 PhD degree holders, of whom 60 per cent paid to be published in academic journals; and about the same percentage copied others' work. "The situation exists in almost every well-known Chinese university," He Weifang, a professor at Peking University's law school, told China Daily. He is also an activist in fighting what he called academic corruption. Some 100 Chinese professors plan to publish an open letter calling for the establishment of a national supervision mechanism to root out academic plagiarism. The move follows a series of academic scandals: Qiu Xiaoqing, a biomedicine professor at Sichuan University, was last year accused of publishing fraudulent research in the November 2003 issue of Nature Biotechnology. Zhou Yezhong, a professor at Wuhan University's law school, was last December accused of copying others' work "word for word." Shen Luwei, an associate professor at Tianjin Foreign Studies University, was removed from his post in January for plagiarizing 10 articles in his book. He Weifang said he felt obliged to sign the open letter as the problem has been holding back the country's scientific development. Academic corruption refers to institutions making use of their resources to gain improper income or power; but misconduct, which is often individual, could take different forms such as plagiarism, distorting experiment data and tampering with original work. The existing evaluation system, which emphasizes the quantity of papers rather than quality, is considered the root cause of academic corruption and misconduct in China ?scholars have to publish a certain number of books or papers before they are promoted. "One of my colleagues was demoted because he failed to publish two papers in key academic journals a year,?He said. "The situation in other schools is worse.? Zhang Jianzu, a professor at East China University of Science and Technology, said schools are to blame as they often help cover up misconduct. "Many plagiarists still work as professors despite some scandals,?he said. Some plagiarists also hold administrative positions in schools. To curb violations of academic rights, the Ministry of Education announced this month that it planned to set up a national supervision committee. It will work out detailed rules on criteria and punishment for academic corruption and misconduct, and investigate such cases. The 25-member committee will consist of scholars from academic institutions. Vice-Minister of Science and Technology Ma Songde also disclosed that the ministry would establish an archive database, including books and papers the ministry published. "If any academic violation is found, the stain will be on record for good,?Ma said. Academic circles applaud the new policies, but how the committee and database will work has sparked heated discussion. He Weifang insists that the committee be made up of scholars, and procedures be transparent. "Also, those being accused should have the right to appeal.? He argues that the ministry's committee cannot replace committees set up by individual schools, as "administrative powers should not interfere too much in academic circles.? Qin Yi, editor-in-chief of Social Sciences in China, a prominent periodical published by the Chinese Academy of Social Sciences, said rigorous checking is vital to prevent plagiarism. She told China Daily that no plagiarism had been found in papers published in her magazine. Manuscripts go through at least three rounds of checks, including anonymous refereeing. Reputed scholars from other academic institutions are also invited to evaluate each paper, as "no matter how knowledgeable our editors are, there might be books they have not read.? Plagiarism is also prevalent among college students, especially for graduation thesis. Xu Zhihong, president of Peking University, said last week that the university would announce detailed regulations later this year to look into teachers' responsibilities if plagiarism is found in their students?theses. The school announced last year that students would be expelled if they were involved in plagiarism. Editor: Wing |
By: Source:China Daily Website |
----------------------------------
----------------------------------
http://english.ipr.gov.cn/ipr/en/info/Article.jsp?a_no=48275&col_no=925&dir=200701
China sets up supervision office to curb scientific misconduct |
01-19-2007 |
China has announced the establishment of a science ethics committee and a supervision office to stem academic fraud and plagiarism, according to the Ministry of Science and Technology (MOST). The office is responsible for building up a fraud investigation team, case discussion and handling, and handing down punishments for science frauds, Mei Yonghong, director of the policy and regulation department with MOST, told a regular press conference. MOST released a set of trial rules to deal with scientific fraud last November, which took effect on Jan. 1, 2007. The regulation is regarded as first unified one of its kind to bring scientific misconduct under the country's legal system. The acts of falsifying resumes, plagiarizing works of others, fabricating scientific data and violating regulations governing research on humans and animals will incur punishments ranging from a standard warning to disqualification from state science projects for life, according to the regulation. These efforts follow a string of scandals involving academic fraud and plagiarism in the country as China continues to advocate,and invest huge amounts in innovation. Top scientist Chen Jin was sacked from the prestigious ShanghaiJiaotong University last May for fabricating data relating to a digital computer chip that was developed with state-funding. A professor at the elite Tsinghua University in Beijing, Liu Hui, was removed from his post in March for fabricating his academic achievements and work experience. Last April, Yang Jie, former director of the Life Science and Technology Institute at the prestigious Tongji University in Shanghai, was sacked after the veracity of his academic record was questioned. "We also plan to set up a team of experts from various fields and countries to hold consultations and offer advice regarding major scientific misconduct," said Mei. (Source: Xinhua) |
--------------------------------------
--------------------------------------
http://www.hec.gov.pk/new/download/whats%20new/plagarism.htm
Universities Must Take Strict Action
"Zero Tolerance Against Plagiarism"
Taking serious note of the lack of effective disciplinary action against faculty members of the Centre for High Energy Physics (CHEP), University of the Punjab, who were guilty of plagiarism (cheating by copying materials and publishing it as their own), the Higher Education Commission has decided not to entertain any development grants or increase the recurring grant for University in the next financial year.
In light of the decisions taken in a meeting with the Prime Minister that governance and quality assurance issues should be linked to funding, any university refusing to take tough action against plagiarism and intellectual theft will have its grants cut-off.
'Universities are expected to put a stop to such malpractices, instead of condoning them. It must be realized by all that plagiarism is academic death for a faculty member. His academic career must end if he is found guilty', said Prof. Dr. Atta-ur-Rahman, Chairman Higher Education Commission.
HEC will block any further development grants andincrease in recurring grants of those universities which fail to take any clear and decisive action regarding such issues. Plagiarism has always existed but for last five decades, people involved in it were able to go scot free. For the first time in the history of Pakistan, the HEC has adopted a policy of zero tolerance against plagiarism and directed universitiesto beware of such activities and take stiff action.
CHEP has been at the centre of a plagiarism scandal which has involved the Centre's Director, Dr. Fazl-i-Aleem and lecturers, Mr. Maqsood Ahmad, Mr. Sohail Afzal Tahir, Mr. Alam Saeed and Mr.
Rashid Ahmad. The Higher Education Commission had demanded an inquiry into the allegations which culminated in the University Syndicate's decision to issue only a warning to the faculty members. Rashid Ahmad, Sohail Afzal Tahir, M. Alam Saeed and Maqsood Ahmad, faculty members of the CHEP have copied excerpts of an article by renowned physicist Prof. Chris Llewellyn Smith, former Director General CERN and got it published by their names entitled “Science in Africa” in a South African international publication without acknowledging any reference to the original author. The complaint concerning the intellectual theft was also made to the Chairman HEC by the Adviser to Director General CERN, Geneva.
Haber | Yayın Organı | Tarih |
REKTÖRÜM İNTİHALİ BOŞVER SİYASETE DEVAM | AKSİYON | 01.10.2007 |
ÇALINTI MAKALE SKANDALINDA ODTÜ FİZİK BÖLÜMÜ SINIFTA KALDI | MİLLİYET | 21.09.2007 |
ODTÜ REKTÖRÜ AKBULUT'UN İNTİHAL KONUSUNDAKİ MEKTUBU | MİLLİYET | 20.09.2007 |
YÖK İNTİHAL KONUSUNDA YAZ UYKUSUNDAN UYANIYOR MU? | MİLLİYET | 19.09.2007 |
TÜRK FİZİKÇİLERE İNTİHAL SUÇLAMASI | CUMHURİYET BİLİM TEKNOLOJİ | 14.09.2007 |
BİR İNTİHAL SKANDALI DA MATEMATİK CAMİASINDA | HÜRRİYET | 13.09.2007 |
İNTİHAL SUÇLAMALARI ÜNİVERSİTELERİ BÖLDÜ | HÜRRİYET | 12.09.2007 |
TÜRK FİZİKÇİLERE İNTİHAL SUÇLAMASI | HÜRRİYET | 11.09.2007 |
15 TÜRK FİZİKÇİ İNTİHAL İLE SUÇLANIYOR! | VATAN | 11.09.2007 |
ÜNIVERSITE TARIHIMIZDEN INTIHALE DIKKAT ÇEKEN BIR BELGE | AKŞAM | 16.04.2005 |
INTIHAL HER YERDE | RADİKAL | 31.10.2004 |
Önce “Türk fizikçilere intihal suçlaması” haberiyle duyurulan bilimsel makale hırsızlığı haberine şimdi de “matematikçiler” eklendi. Daha önce de İ.Ü eski rektörü Kemal Alemdaroğlu’ndan, Sivil Toplum Kuruluşları Birliği Başkanı Prof. Necla Arat'a kadar pek çok tanınmış sima hırsızlıkla suçlanmış ve çeşitli cezalara çarptırılanlar olmuştu.
Bu konuda su yüzüne çıksın çıkmasın yüzlerce örnek var. Pek çok kesim tarafından bilinmesine rağmen, bu durum artık kanıksanan, ahbap çavuş ilişkileriyle hasıraltı edilen, akademiye dair bir “klasiktir”. Arada sırada su yüzüne çıkarılan bu vukuatların üzerinden yapılan yorumlar ve “alınan önlemler” de bir “klasiktir”.
“Yüzümüzü kızarttılar”, “Türk bilimcilerin büyük ayıbı” gibi başlıklarla duyurulan bu haberlerin hemen ardından milliyetçi bir korunma refleksiyle “suçun kişiselliği” vurgulanıp; tüm suç yeterince çalışmayan, bilimsel üretim yapmayan akademisyenlerin “bilim etiğinden” yoksunluklarına bağlanır.
Oysa bilimsel üretim sistemini, üniversitelerin içinde bulunduğu bu durumun nedenlerini hiçbir zaman masaya yatırmayan bu bakış açısının kendisi de yapılan “hırsızlıklar” kadar tehlikelidir!
Alınan önlemlerin başında ise yüksek teknolojili denetleme sistemlerinin devreye sokulmasından, suçun kapsamına ve cezanın ağırlığına dair ağırlaştırılmış yeni yasal düzenlemelere, ihbarcılığın yaygınlaştırılmasına kadar çeşitli yöntemler denenmektedir.
Oysa bunlar da sorunun ortadan kaldırılmasına yetmemektedir. Tıp’tan, mühendislik bölümlerine ve hatta sosyal bilimlere kadar artış gösteren bu durum tüm üniversite sistemini çürütmeye devam etmektedir.
Sorunun temelinde bilimsel üretim sisteminin piyasa kurallarına bağlanmış olması yatmaktadır. Akademisyenlerin çalışma koşullarının, bilimsel üretim faaliyetlerinin ticari ilişkilere, piyasa kurallarına tabi tutulması, üniversitelerin piyasalaştırılması sorunun temelinde yatmaktadır.
İnsanlığın evrensel faydasını, kamusal çıkarı ve bilginin-bilimin ücretsiz kamusal kullanımını amaçlamayan bir bilimsel üretim faaliyeti ister istemez türlü yozlaşmanın ve olumsuz sonuçların baş nedeni haline gelmektedir.
Üniversitelerdeki bilimsel üretimler, belirli şirketlerin ihtiyaçları doğrultusunda yönlendirilmekte, kişisel mülkiyette ve şirketlerin patent listesinde yer almaktadır. Bu durum fikir ve sanat eserleri kanunu ve patent yasalarıyla hukuken garantiye alınmaktadır.
Akademik kadroların çalışma koşulları, bilim insanlarının sahip olması gereken özgürlük ve çalışma koşullarına göre değil, klasik kapitalist çalışma koşulları gibi düzenlenmektedir. Neo-liberalizmin “esnek çalışma” koşulları bunu daha da beter hale getirmektedir. Akademik yükselme kriterleri de bu çalışma koşullarına göre düzenlenmekte ve bir dizi saçma uygulamanın yolu açılmaktadır. Bunların başında “yabancı dilde hazırlanacak makalelerin” yine belirli sayıdaki yabancı bilimsel dergilerde yayınlanması zorunluluğu gelmektedir. Üstelik bu yayınların çokluğuna göre “bilimsel başarı” standardından bahsedilmektedir!
Ülkemizde üniversitelerin ve bilimin siyasal-askeri iktidarın tahakkümü altında yaşadığı koşulları; üniversitelerin tarikat yuvalarına dönüşmesini, resmi ideoloji egemenliğini; bilim insanlarının çoğunun ahbap-çavuş ilişkileriyle bir yerlere geldiğini, bilimle alakasız kişilerin “prof.” sıfatını rahatlıkla sırtında taşıdığını, İhsan Doğramacı, Kenan Evren, Süleyman Demirel, Necmettin Erbakan, Tansu Çiller, Devlet Bahçeli gibi şahsiyetlerin bile “fahri” ya da “gerçek” bilim insanı sayıldığını hatırlarsak bilim dünyasının içinde bulunduğu vehameti daha rahat kavrayabiliriz.
Üniversiteler ve bilimsel üretim piyasanın ve siyasal iktidarın, bilim dışı kesimlerin keyfiyetinden, şirketlerin çiftlikleri olmaktan kurtarılmalıdır. Bilim yeniden insanlığın ortak hizmetine, kamusal faydasına sunulmalıdır. Üniversitelerin ihtiyaç duyduğu özgürlük ortamı garanti altına alınmalıdır. Üniversiteler demokratik bir yapıya kavuşturulmalıdır. Bilimsel üretimler kişilerin, şirketlerin mülkiyetinden çıkartılmalı, ücretsiz ve kolay bir şekilde herkesin ulaşabileceği ve geliştirebileceği bir hale, kamusal mülkiyete geçirilmelidir. Ayrım gözetmeksizin bütün bilimsel çalışmalar için yeterli bütçe (karşılıksız) sağlanmalı ve bilim yine karşılıksız halkın kamusal faydası için kullanılmalıdır; bilim insanlarının, öğrencilerin bilimsel üretim, çalışma ve eğitim koşulları piyasa kurallarından arındırılmalıdır…
Asgari düzeyde dahi bu şartlar yerine getirilmediğinde bilimsel makale hırsızlıkları daha da artacak, üniversiteler daha da çürüyecektir. Bütün bilim insanları, üniversite çalışanları, öğrenciler bu konuda ortak bir tartışma zemini oluşturmalı ve bir an evvel sistemi değiştirmek için mücadelenin geliştirilmesi gerekmektedir.
Öğrenci Kolektifleri bu konuda var olan sistemin karşısında olmaya devam edecek ve her türlü olumlu çabanın yanında da yer alacaktır.
Konuyla ilgili basında yer alan bazı haberler için tıklayınız:
İntihal tartışması üniversiteleri böldü (12 Eylül 2007)
Türk fizikçilerin intihallerini dünyaya duyuran arXiv’in kurucusu Prof. Dr. Paul Ginsparg, suçlanan 14 ismi açıkladı. Listedeki isimler arasında 18 Mart Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesi Dekanı Prof. Dr. İhsan Yılmaz da yer alıyor. Prof. Dr. Ginsparg, "Olay benim değil, ODTÜ’lü hocaların sayesinde anlaşıldı. Bu işin kahramanı onlar" dedi. Suçlanan fizikçiler ise ODTÜ’lülerin komplosuyla karşı karşıya olduklarını iddia etti.
http://hurarsiv.hurriyet.com.tr/goster/haber.aspx?id=7269209
Türk fizikçilere intihal suçlaması (11 Eylül 2007)
Ünlü İngiliz bilim dergisi Nature, son sayısında "Türk fizikçileri intihal suçlaması ile karşı karşıya" başlıklı geniş bir yazı yayınladı. Derginin 2007 eylül sayısında yer alan habere göre, Türkiye’deki üniversitelerde okuyan bazı öğrenciler ile 15 öğretim üyesi tarafından kaleme alınan 67 makalenin "çalıntı" olduğu iddia edildi.
http://hurarsiv.hurriyet.com.tr/goster/haber.aspx?id=7261115
‘İntihal’ davasından 2500 YTL kazandı (19 Haziran 2007)
http://hurarsiv.hurriyet.com.tr/goster/haber.aspx?id=6735415
'İntihal' iddiasının arkasında gerçekler (18 Mayıs 2007)
Sivil Toplum Kuruluşları Birliği Başkanı Prof. Necla Arat'a yönelik hakkındaki iddiaları, aynı dönemde İstanbul Hukuk Fakültesi'nden emekli bir öğretim üyesinden dinliyoruz.
http://hurarsiv.hurriyet.com.tr/goster/haber.aspx?id=6535540
Necla Arat üç kez çalmış (16 Mayıs 2007)
Bizde adet böyledir:
http://hurarsiv.hurriyet.com.tr/goster/haber.aspx?id=6521505
İntihale adı karışan Türk fizikçiler açıklandı (12.09.2007)
arXiv in kurucusu Prof Dr Paul Ginsparg intihalle suçlanan 14 akademisyenin ismini ve aşırılan makaleleri açıkladı Ginsparg 14 akademisyenin bazıları diğerlerinin kurbanı olabilir diye konuştu
http://www.ntvmsnbc.com/news/419787.asp
Türk fizikçilerin akademik vurgunu (07.09.2007)
ODTÜ'den Prof Ayşe Karasu'nun şüphesi üzerine uluslararası elektronik makale arşivi arXiv yönetimi Türk fizikçilerin makalelerini masaya yatırdı ve 4 üniversiteden 15 Türk fizikçinin toplam 67 makalesinin intihal olduğunu belirleyip dünyaya duyurdu
| Uyutulmaya Çalışılan Gençlik... |
BİLİM HIRSIZLIĞI, İNTİHAL, ANTİ-DEMOKRATİK UYGULAMALAR KISKACINDAKİ ÜNİVERSİTELER; VE SAHTE LAİK ANTİ-LAİK TARTIŞMALARI İLE UYUTULMAYA ÇALIŞILAN GENÇLİK... AKP iktidarının yeni iktidar dönemi icraatlarının başına "sivil bir anayasa" yapmayı koyarak bunu kamuoyunda tartışmaya açmasından bu yana üniversitelerle-AKP iktidarı arasında suni bir tartışma başladı. Özellikle üniversitelerde inanç özgürlüğü kapsamında darlaştırılan ve darlaştırıldığı kadar da kısırlaştırılan bir tartışma YÖK, AKP iktidarı, Cumhurbaşkanı arasında sürüp gidiyor. Temelini üniversitelerde kimin söz sahibi olacağının belirlenmesi –siz onu ranttan büyük payı kimin alacağının belirlenmesi olarak okuyun- olan bu çıkar çatışması özellikle türban konusunda tıkanmış durumda. Genelkurmay'ından Cumhurbaşkanı'na, Başbakan'ından Milli Eğitim Bakanı'na, YÖK'ünden üniversite rektörlerine kadar herkes bir şeyler söylüyor ve konuyu halkın gündemine suni olarak sokuyorlar. Sanki üniversitelerin başka sorunu yokmuş, tüm problemleri halledilmiş gibi yine sahte bir laik-anti-laik tartışması üniversiteler cephesinde türban sorunu üzerinden yaratılmaya çalışılıyor. Böylelikle üniversitelerin gerçek sorunları unutturulmaya çalışılıyor. Üniversitelerin hali aslında çok saklanamayacak bir gerçektir. Ülkemizde üniversite eğitimi o kadar gerileşmiş ve yozlaşmıştır ki en üst kademesinden en alt kademesine kadar hepsi bu pislikten nasibini almıştır. ODTÜ'de patlak verip gerçek boyutları ortaya yavaş yavaş çıkan son skandal da bunun açık bir kanıtıdır aslında. Dünyanın en ünlü bilim dergilerinden Nature'da yayımlanan ve Türk akademisyenlerinin imzalarını taşıyan 67 makalenin çalıntı olduğunun ortaya çıkması üzerine patlak veren skandal aslında ülkemiz eğitim sisteminin bir yansımasından başka bir şey değildir. Başta ODTÜ olmak üzere, Diyarbakır Dicle, ‹çel Mersin ve Çanakkale 18 Mart Üniversiteleri'nin adının karıştığı intihal skandalı, yeni rastladığımız bir durum olmamakla birlikte bu kadar yaygın olması YÖK ve onun yönetimindeki üniversiteler sisteminin yozlaşmada geldiği son noktayı gözler önüne sermektedir. Bu yaşananlar ve ortaya çıkan gerçekler ülkemiz üniversiteleri için münferit olaylar değil sistemin gerçek özüdür. Hafızalarımızı zorlayacak olursak bundan 3 sene önce de üniversitelerimizin başında bulunan birçok rektör ve dekanın profesörlük tezlerinin intihal(çalıntı) olduğu ortaya çıkmıştı. Bu rektör ve dekanların tüm ünvanlarının geri alınıp, üniversitelerden atılmaları gerekirken, hala üniversitelerin başında yöneticilik görevlerini sürdürmekteler. Kısacası böyle idarecilerin yönettiği üniversitelerde intihal doğal bir sonuçtur. 12 Eylül 1980 askeri darbesinin ardından gerici ve faşist kadroların üniversite idaresinde hakim olmasıyla birlikte hızla yaşanan bir sürecin sonuçlarını yaşıyoruz aslında. YÖK idaresindeki üniversiteler; bilim adamları değil, gençliğin dinamizmini öldürecek psikolojik savaş uzmanları ve kasalarını doldurmaya bakan rantiyeler tarafından yönetilmektedir. Öğrencilerin manevi gelişimi açısından da geliştirici değil aksine yozlaştırıcı, bencilleştirici bir etkisi vardır YÖK üniversitelerinin. Yöneticileri bilim hırsızlığı yapan, kendi ceplerini doldurmayı düşünen üniversitelerin öğrencileri de pek farklı olamayacaktır. Mesela yapılan bir araştırmaya göre 12 Eylül öncesi üniversite gençlerinin ideallerini halk ve vatan sevgisi, bağımsızlık, demokrasi süslerken YÖK üniversitelerinin mağduru olan gençlerin ideallerini sadece daha fazla para kazanmak süslüyor. Düşünün, size bilimsel bilgi öğretmesini beklediğiniz ya da bilim etiği konusunda size örnek olması gereken koskoca prof.lar, dekanlar, rektörler o ünvanları alabilmek için yapmadıklarını bırakmamışlar. Suçları ortaya çıkmasına rağmen de hala görevlerindeler. Koltuklarında rahatça oturuyorlar. Bizim asıl tartışmamız gereken noktalar bunlardır. Yoksa haftalardır yaygara koparıldığı gibi türban sorunu değildir. Zaten dikkat edecek olursak yaygara koparanlar da tartışmayı öne çıkaranlar da bu pisliğin içindedirler. Sorun sadece bilim hırsızlığı da değildir. Birçok üniversitede patlak veren yolsuzluklar, rektör, dekan ve idarecilerin hızla artan mal varlıkları, daha sayamayacağımız binlerce türlü pislik dönmektedir YÖK üniversitelerinde. ‹haleler üniversite yönetimine yakın şirketlere verilir, tonla paranın nasıl ve nereye gittiğini ise kimse bilmez! Bizim, yani üniversite gençliğinin asıl sorunu türban sorunu değildir. YÖK'ün yokedilip Demokratik Halk Üniversiteleri'nin yaratılması sorunudur. Üniversitelerimizin ve gençlerimizin eğitiminin AKP ve YÖK zihniyetinin yönetiminden kurtarılması sorunudur. Türban takan genç kızlarımız için de böyledir bu. Ancak Demokratik Halk Üniversiteleri'nde herkes inancının gereklerini rahatça yaşayabileceği bir ortama kavuşabilir çünkü. Peki, bu tartışmaların nedeni nedir? Aralarındaki rant kavgasını böyle maskelemeye çalışıyorlar. AKP iktidarının da isteği bu dönen pislikleri temizlemek, üniversiteleri demokratikleşmek, inanç özgürlüğünü sağlamak, bilimsel ahlakı sağlamlaştırmak değil rantı kendine yakın holdinglerin cebine akıtmaktır. Ne AKP'nin yönettiği ülkemizde, ne de YÖK ve onun zihniyetinin uygulayıcısı rektörlerin yönettiği üniversitelerimizde demokrasinin zerresi yoktur. Üniversiteler yıllardır bilim adamı yetiştiremiyor. Dünya sıralamasında ilk 500'e girebilen tek bir üniversitemiz bile yoktur. Tüm bunlar yetmezmiş gibi üniversitelerin bilimsel ahlak açısından dünyada saygınlığı da yoktur. Bu sonucu yaratanlar önce bunun hesabını vermek zorundadırlar. Bu ülkenin üniversiteleri kışlaya çevrilmiş durumdadır, demokrasinin 'd'si bile yoktur. Bu ülkenin üniversitelerinde gençlerimize anti-bilimsel, gerici-şoven eğitim verilmektedir. Bu ülkenin üniversiteleri bilim hırsızlığıyla, intihallerle, yöneticilerinin yolsuzluklarıyla anılmaktadır. Tüm bu saydıklarımız bugün aksi iddia edilemeyecek kadar çıplak gerçeklerdir. ‹ktidardakiler yani Genelkurmay'ıyla, YÖK'üyle, AKP iktidarıyla, Cumhurbaşkanı'yla tüm sömürücülerin bizi sahte tartışmalarla daha fazla kandırmasına izin vermemeliyiz. Ülkemiz üniversiteleri için tek gerçek çözüm, onları emperyalist ve işbirlikçilerinin kar ve sömürü kapısı olmaktan kurtarmak ve Demokratik Halk Üniversiteleri için mücadele etmektir. Gerçek demokrasi ve gerçekten bilimsel bir eğitim anlayışı bu tip üniversitelerde verilir. Bizlerin hak ettiği üniversiteler de bu tip üniversitelerdir. Geleceğimizi kimse bize altın tepside sunmayacaktır. Bunu hiç unutmayalım. Kendi geleceğimizi kurmak, kendi üniversitelerimizde eğitim almak ancak onun için mücadele edersek elde edebileceğimiz bir kazanımdır. Aksi halde Ne AKP iktidarı ne de onun anayasası bizim için hiçbir kazanım getirmeyecektir. Gençlik Federasyonu |
“Çalmadan oynanmıyor” düzeni! |
Türkiye’deki üniversitelerde okuyan bazı doktora öğrencileri ve 15 öğretim üyesinin makaleleri çalıntı çıktı. Uluslararası fizikçilerin bilimsel yayın platformuna ülkemizden giden tam 67 makale başkalarından kopyalanmıştı. Aslında bu skandal bir süredir akademik çevrelerde dedikodulara konu oluyordu. Ünlü bilim dergisi Nature son sayısında yer verince, skandal bizim medyada da haber oldu. Elbette “Özcan Deniz’e sahnedeyken neden artık kadın külotu atılmıyor?” konusu kadar iç gıdıklayıcı bir haber değildi. Ama önemli haberdi. İnsanımızın, asgari ahlak kavrayışımızın, hayatta başarmak üzerine zihniyetimizin, bilimden ve eğitimden ne anladığımızın, bilim kurumlarımızın şeklini şemalini ayna gibi ortaya koyan bir haberdi. Sonunda olayı biraz daha sondajlama ihtiyacı duydum. Ve olup bitenleri öğrendikçe içimden “pes yahu!” deyip durdum. Düşünün, bir fizik bilimleri doktora öğrencisi, kısa sürede 40 orijinal makale yazıp yayınlıyor! Oysa fen bilimlerinde artık küçücük bir iddia veya varsayım için kılı kırk yarmak gerekiyor; bir makale için aylarca kafa patlatılıyor. Belli ki bizimkine kimse uzun süre “ne yapıyorsun, nasıl yapıyorsun; sen dâhi misin, nesin?” diye sormamış. Onun içinde bulunduğu tablo ise şu... Müthiş bir pişkinlik! Kapıp koyvermiş bir baştan savmacılık! Hayatta köşeyi dönüp “yırtma” ve çalışma arkadaşlarına nal toplatma iddiası üzerine kurulu müthiş bir iştah! Dahası var... Dün bu konudaki tartışmaları içeren bir internet blog’una baktım. Söz konusu öğrencinin bu işlerde az çok payı da bulunan hocası (hani “koskoca profesör” der ya halkımız; ondan!) gönderdiği mektupta olup bitenlerden utanç duyacağına skandalı ortaya çıkaran ODTÜ’lü öğretim üyelerine saldırıyor. Sıkıyorsa kendi yayınlarınızı da incelettirin tavrı takınıyor ve aynen şunları yazıyor: “Bana kel diyen sırma saçlı olsaydı yüreğim yanmazdı.” Savunmaya bak, itiraf gibi! “Ben yaptımsa ne olmuş! Herkes yapıyor” demenin folklorik ifadesi! Gerçek şu ki, fen bilimleri alanında uluslararası boyutta bilimsel yayınlar yapacak her doktora öğrencisi ve öğretim üyesini zor durumda bırakacak; bilimsel referans ve jüri niteliğindeki kurumların şüpheli bakışlarını Türkiye üzerine çekecek nitelikte bir skandalla karşı karşıyayız. Ama hani şöyle bir geriye dönüp çevremize bakınca da... Kendi kendime dedim ki; şaşılacak ne var? Akademik fikir ve eser hırsızlığını bir ülkenin üniversiteleri bile ciddiye almıyor; suçu sabit olanları bile bünyesinden dışarı çıkartmıyorsa şu olup bitenlerde şaşılacak ne var? Hatta intihalcileri el üstünde tuttuğumuz bile söylenebilir. Onları en gözde üniversitelerimizin başına rektör yapıyoruz. Başbakanlık Müsteşarı yapıyoruz. 200 sayfalık tezinin sadece 20 sayfasının kendisine ait olduğu saptanan birini “Cumhuriyet’i koruyan kollayan aydınların simgesi” sayıp mitinglerde peşine düşüyoruz. E, bu durumda söz konusu doktora öğrencilerine ve öğretim üyelerine söyleyecek “ağır” bir sözümüz olabilir mi? Aslında skandal insani ve sosyal açıdan daha çok şey anlatıyor. İşin içinde bit yeniği olduğu bu kadar çok makale yazılmasından belli olmalıydı, demiştim hani... Olayın “püf noktaları”ndan biri de orada işte! Çünkü ne kadar orijinal bilimsel makale yazarsan o kadar para kazanıyorsun! Makaleleri inceleyen ve hırsızlığı ortaya çıkaran ekipte yer alan doç. Dr. Özgür Sarıoğlu “bu aslında bir tür hortumculuktur; ceplerine 37 bin YTL para girdi” diyor. Yani bir yandan akademik kariyer yapıyorsun, çevrende itibar kazanıyorsun, bir yandan da para kazanıyorsun! Ama bütün bunlar bilimsel hırsızlık yoluyla oluyormuş! Ne gam! Düzen öyle bir düzen ki! Mesela kürsülere çıkıp “bilimin ışığından” söz eder, “aydınlık Türkiye” üzerine nutuk atarsanız, kimse gerisine aldırmıyor! NOT DEFTERİ “Hangimiz daha büyük yalancıyız? Ben seni aldattım, sense kendini!” (L. DURRELL / Clea’dan) |
>Birgün , 28/09/2007 | |
İntihal, bellek ve 12 Eylül | |
Radikal'in "14 fizikçinin 'intihal' isyanı" haberini okurken (11.09.2007), "keşke buna benzer ön hazırlık kursları Türkiye'de de olsa" diye düşünmeden edemedim -sonra bir kez daha düşündüm ve buna benzer kurslar olsa bile, durumun değişip değişmeyeceğinden emin olamadan düşünmeyi bıraktım-. Habere göre, aralarında 18 Mart Üniversitesi Fen ve Edebiyat Fakültesi Dekanı İhsan Yıl-maz'ın da bulunduğu 14 Türk, uluslararası arenada yayımlanan 65 makalede intihal yapmakla suçlanıyordu. Orta Doğu Teknik Üniversitesi (ODTÜ), Dicle Üniversitesi, Mersin Üniversitesi ve Çanakkale Onsekiz Mart Üni-versitesi'nden (ÇOMÜ) 14 fizikçi iddiaları reddederken elektronik makale arşivi 'arXiv' (arXiv.org) akademisyenlerin yazılarını sitesinden çoktan çıkarmıştı. MAKALELER GOOGLE'DAN ÇIKTI Karasu, sonradan yaptığı açıklamada, intihalin aynı zamanda ekonomik kazanç olduğunu belirterek "Bu bir hırsızlık, hortumcu-luktur. Bu insanların cebine 37 milyar lira para girdi. Çünkü makale başına TÜBİTAK ve ODTÜ'den para alıyorlar" açıklamasını yapıyor. Araştırma sonucunda iki ODTÜ öğrencisinin yanı sıra diğer üç üniversiteden 12 bilim insanının yazdığı tam 65 makalede intihal bulunduğu tespit ediliyor. Peki, tüm bu yaşananlardan sonra sonuç ne dersiniz? ODTÜ, Saltı ve Aydoğdu'ya iki dönem uzaklaştırma cezası veriyor, iddialar bilim dergisi Nature'da da yer alırken 'arXiv'in kurucusu Ginsparg, "Bu kişilerin yaptığı, çizgiyi çok fena aşıyor" açıklamasında bulunuyor. Bulunduğum Akademik Amaçlı İngilizce Programın'ın iki ana öğesi ve bize program başlar başlamaz endoktrine edilen iki önemli şey, aşırmacılık ve olası sonuçları ve kütüphanenin nasıl verimli kullanılması gerektiği. Örneğin, aşırmacılık konusunda sadece bu program için yazılmış bir kitap tüm program katılımcılarına daha ilk günden dağıtıldı ve referans verme sistemi, alıntılama, kütüphaneyi konu başlıkları üzerinden tarama gibi tüm incelikler programın ilk haftasında herkese -250 kişi- teker teker ve hiç bıkmadan anlatıldı. Ayrıca isteyen herkese, sonradan randevu sistemiyle tüm bu anlatılanlar bir kez daha anlatılacak. HOCALARDAN ÖĞRENCİLER DEVRALDI Aslında hocaların öğrenci makalelerini toplayıp onlardan makale yapmalarına alışkındık. İngilizce sınavlarında kopya çekip geçen öğretim üyelerine de. Ama alışmadığımız ve hala hesaplaşmadığımız bir sürü şey var. Bizde Doğramacı'nın, Alemdaroğlu'nun ve bilumum 'akademik'lerin aşırdıklarını gördükten sonra 12 Eylül ve bizim hâlâ hesaplaşamadık-larımız geldi. Bu toplum kendisini 12 EylüPde kaybetmişti. Tanıl Bora'nın dediği gibi "darbeler ve sonrasında yaşananlar, unutturulma-ması için bileylenmiş büyük azim ve iradeye rağmen, bugün unutulmuş vakalar görünümündedirler. Başka bir deyişle, geri kalmış, geçmiş gitmiş 'şeyler'dirler". Darbelerin toplumsal ilişkilerde açtığı yaraların, sebebiyet verdikleri 'medeniyet kaybının' muazzam tahribatını düşünmek bile, bunlarla yüzleşilmesini ve giderek kabuk bağlayan katmanların açılmasını zorunlu kılmaktadır. Bu yüzleşmenin bir ayağı da üniversiteler. Üniversiteler özgürlükçü anlayışın en önemli ayağı darbelerle yüzleşmek ve bu hesaplaşmanın bir parçası olarak, başka bir deyişle, canlı bir toplumsal-siyasal özerkleşme ve rüşt kazanma sürecinin yeniden düşünülmesini sağlamak. Yani Bora'nın deyişiyle 'nis-yan' politikasına karşı stratejik bir yeniden hatırla(t)ma hattı kurmak. Çünkü darbelerle ve darbecilerle hesaplaşmak -ki bu Türkiye'nin geçmişiyle hesaplaşması anlamına geliyor- bizzat yaşanan demokrasi deneyimlerinin hatırlanmasını, çalma-çırpma-girme-çıkma edebiyatının ve bunların özeleştirisinin yapılmasını sağlayabildiği oranda, kolektif özgüveni besleyecek ve demokrat zihniyet yanlısı bir tutumun da güçlenmesini sağlayacaktır. Belki unuttuk ama inanın "başka bir insanlık ve başka bir dünya mümkündür." ALI RIZA TAŞKALE |
Üniversitelerimiz ve ‘intihal’ meselesi...
Şu günlerde Türkiye basınında yer alan ve bilimde hırsızlık anlamına gelen ‘intihal’ odaklı bir haber belki çoğumuzun ilgisini çekmedi. Türkiye basınındaki haberleri takip edenler Türk bilim adamlarının isimlerinin çok yaygın bir şekilde uluslararası bilim çevrelerinde anılmaya başlandığını, ama bu anılmanın bilimsel ‘buluşlar’ nedeniyle değil bilimsel ‘aşırmalar’ nedeniyle olduğunu anladılar. İğneyi kendimize.... diyerek yola koyulan saygın yazarlar bu olaya elbette sessiz kalamazlardı... Bunlardan biri olan Prof. Dr. Mehmet Altan konuyu Star gazetesindeki köşesine taşıdı. Altan’ın ‘Türban ve Hırsızlık’ başlığını taşıyan ve 20/09/2007 tarihli Star gazetesinde yayımlanan yorumunda şu cümleler oldukça öğreticidir:
“… ‘İntihal’ bilim dünyasının en büyük suçudur. Dünyanın en saygın üniversiteleri öğrencilerine önce bunu öğretir... Örneğin Harvard dua gibi ezberletir... Duymayanı da anında tasfiye eder. Türkiye’nin içinde bulunduğu durumun ise bir ‘bilim yamyamlığından’ farkı yok.”
Konuya KKTC’deki üniversiteler açısından yaklaşırsak nasıl bir manzarayla karşılaşacağımızı herhalde merak edenler vardır. Örneğin Eğitim Bakanlığı başta olmak üzere, YÖDAK, Üniversite yönetimleri ve eğitimcilerin örgütlü olduğu sendikalar bu meraklılar listesinin arasında, hatta tepesinde olmalı...
Yaptığımız çok sınırlı bir araştırmada hiç de iç açıcı olmayan bulgulara rastladık. Bizde de bilimsel aşırmalarla (intihal) ün yapan üniversite mensupları vardır ve ne yazık ki bunlar ya görmezlikten gelinmekte ya da siyaset dünyasının duvarları arkasına gizlenmektedir. Sürekli olarak siyasetteki kirlenmeden bahsedenler, üniversitelerdeki kirlenmeyi nedense görmüyorlar ya da görmek istemiyorlar.
Şimdi çok sınırlı araştırmamızda ulaştığımız bilgileri sıralayalım:
n Üniversite yönetimi olaya adı karışanları üniversiteden uzaklaştırdı.
n İntihal sonucu hazırlanan makaleyi yayımlayan derginin editörü John Casti, intihal yapılan bir makaleyi yayınladığı için matematik dünyasından özür diledi.
n Akademisyenlerin temsilcisi durumunda olan Üniversite Öğretim Üyeleri Derneği Başkanı Prof. Dr. Tahsin Yeşildere ise şunları söyledi:
“Yüzümüzü kızartan, ülkemiz bilim insanlarının uluslararası saygınlığına çok büyük darbe vuran bu rezaletin baş sorumluları, bugüne kadar ortaya çıkan bilim hırsızlıklarını görmezden gelenlerdir. Ahbap çavuş ilişkileri ile yok saymalar, bilim hırsızlıklarını aklamanın sonucu budur. YÖK, Üniversitelerarası Kurul, rektörler, dekanlar derhal önlem almalı. ……… Önlem alınmazsa Türkiye’nin bilimi, akademisyenleri daha ağır darbeler alabilir.”
Bu olaydan çıkarılabilecek sonuçlar ya da sorulması gereken bazı sorular vardır:
1) KKTC’de intihalcileri istihdam eden üniversitenin akademik yönetimi, yani Rektör, Senato, ilgili Dekanlık ve Bölüm Başkanlığı bu kişilere karşı hangi önlemi almıştır? Bize ulaşan duyumlar, intihalcilerin fakülte dekanı tarafından korunduğu yolundadır. Bu doğru mudur?
2) İntihalcilerin muhtemelen üyesi bulunduğu DAÜ-SEN bu konu hakkında ne düşünmektedir? DAÜ-SEN’in talep ettiği maaş artışları, bunu hak eden akademisyenlerin yanında, intihalcilere de mi uygulanacaktır? DAÜ-SEN’in talebi bu mudur?
3) İntihal yoluyla hazırlandığı bilirkişi raporları ve mahkeme kararlarıyla belirlenen bu kitabın DAÜ-Kitap Merkezi’nde satıldığı söylenmektedir. Hatta, aynı kitabın Hukuk Fakültesi’nde ders kitabı olarak okutulduğu da bildirilmektedir. Bunlar doğru mudur?
4) İntihalcileri koruyan siyasetçi kimdir? Bu korumanın intihalciye danışman statüsü verilerek sağlandığı iddiası doğru mudur?
5) Ve herkese bir soru: Üniversitede hem kaliteden bahsetmek, hem de intihalcilere karşı önlem almamak çok ciddi bir çelişki oluşturmuyor mu?
NOT: Bu bir okuyucu mektubu... İsimler ve olay, akademik camia tarafından gayet iyi biliniyor... Yarın da bu tartışmaya devam edeceğiz... Mahkeme kararı ve isimleri de paylaşacağız kamuoyoyla...
------------------------------------------------------------
http://www.yeniduzengazetesi.com/index.php/cat/1/col/47/art/6245/PageName/Haberler
Hüseyin Ekmekçi
26 Eylül 2007, Çarşamba
Mahkeme kararı ve “İNTİHAL”
İntihal... Sözlük anlamı “aşırma”... Aşırmanın sözlük anlamı ise “Tırtıklamak, yürütmek...” Nerden girdik bu konuya? Biraz konuşalım...
Akademisyenin torpillisi olur mu bir üniversitede? Yani olur da, bu normal mi? Mesela, Oxford’a, ya da Horword’a akademisyen olmak için, ne yapmak gerekiyor?
Peki Kıbrıs’ta ne yapmak gerekiyor üniversitede akademisyen olabilmek için? Akademik başarılar ne kadar önemli?
Ahlak... Ahlaklı olmanın bir önemi var mı peki akademisyen olmak için? Bu köşede, akademik çevrelerden gelen, bugün bir bakanın danışmanlığını yapmakta olan ve mahkemede aleyhine “bilgi hırsızlığı, emek hırsızlığından hüküm olan” bir akademisyeni anlatan mektup yayınlamıştık.
Bugün buna devam ediyoruz...
Elimizde Ankara’daki bir mahkeme kararı.
Mahkemenin ismi Ankara 1. Fikri ve Sınai Haklar Hukuk Mahkemesi...
Hakim Serdar Arıkan... Davacı Prof. Dr. Nükhet Turgut... İddiası, “Kitabımdan toplam 85 sayfa intihal yapıldı...” Yani “aşırıldı, tırtıklandı, yürütüldü...”
Kim yaptı peki bunu?
Ses yok...
Biri tanınmış bir profesör, diğeri bir bakanın danışmanı, Doç. Dr...
İsimlerine burada girmek istemiyorum ama, elimde beş sayfalık bir mahkeme kararı var. Okuduğunuz zaman, anlarsınız ki, aslında bazı akademik unvanlara ulaşmak çok kolay.
Aşır, tırtıkla, yürüt... Tezini tamamla, akademik unvan al. Hatta danışman ol bir bakana...
Kitap, “Çevre Hukuku”
İçinden 85 sayfa “aşırılınca”, “Çevre Hukukuna Giriş” diye bir kitaba dönüşüyor.
Sonra hakim gereğini düşünüyor:
- “Davalılar R.K ve B.E’nin davacıya ait “Çevre Hukuku” isimli kitaptan intihal yaptıklarının tespitine ve dava konusu davalılar tarafından hazırlanan “Çevre Hukukuna Giriş” isimli kitabın mütekip baskılarının önlenmesine...”
- “Davacı Nükhet Turgut’a ait manevi hakların ihlali nedeniyle;
a. “5846 sayılı yasanın 14. 15. ve 16 maddeleri delaletiyle 70/1 maddesi gereğince 60 bin YTL manevi tazminatın yasal faiziyle birlikte davalılardan tahsiline...”
Ve bu maddeler, b, c, d, e, f, g diye gidiyor, her maddede de Bin YTL, 15 bin YTL, 30 bin YTL gibi cezalar davacı Prof. Dr. Nükhet Turgut’a ödenecek diye hüküm veriliyor.
Ya ahlaki boyutu
Hukuki boyutunda mağduriyet gideriliyor. Ya bu işin ahlaki boyutu... Kim sahip çıkıyor bu akademisyenlere?
Halen daha bu üniversitede ders veriyor akademisyenler... Hem de “arkalarını sağlama alarak...”
Etik bu herhalde... Bu ABD’de olsa ne olurdu peki?
İngiltere’de?
Türkiye’de...?
Siyasetçinin torpili, akademik ortamda... Ne güzel... Devam edelim o zaman... Ses çıkarmayalım...
Hayır hayır... Yarın daha da derinleştireceğiz bu konuyu. Hatta gerekirse isimler de yarın bu köşede olacak...
/////////////////////////////////////
--------------------------------------------------
http://www.yeniduzengazetesi.com/index.php/cat/1/col/47/art/6251/PageName/Haberler
Hüseyin Ekmekçi
27 Eylül 2007, Perşembe
“İntihal” ve istifa
“Sayın Hüseyin Ekmekçi,
Daha sonra yazmaktan çok pişman olacağınız bir konuda, konunun taraflarına tek bir telefon edip bir soru bile sormadan yazdığınız bu yazıdan dolayı üzüntülerimi bildiriyorum.
Size bir önerim olacak.
Eğer söz konusu davayı Yargıtay aşamasında kaybedersem ya da dava Yargıtay’da bozulmazsa, KKTC’deki öğretim üyeliği görevimi bırakacağım. Siz de bu yazdıklarınız yalan çıkarsa ya da davayı kazanırsam, gazetecilik görevini bırakacak mısınız?
Sizi bu konuda samimi olmaya davet ediyorum.
Lütfen bu konudaki samimi düşüncenizi bana bildiriniz.
Sayın Ekmekçi,
DAÜ Siyasal Bilgiler Bölümü’nde görevden alınan bir idari yöneticinin siyasi ve kişisel nedenlerden kaynaklı olarak sizlere ilettiğini çok iyi bildiğim yanıltıcı bilgilere dayanarak daha sonra yazmaktan büyük pişmanlık duyacağınız bir makale yayınlamış bulunuyorsunuz.
Yaptığınız ahlak dışı “yargısız İnfaz”ı, bütün KKTC kamuoyuna ve ilgililere duyurmaktan asla çekinmeyeceğimiz gibi, bu konuda yasal her türlü girişimi yapacağımızdan emin olunuz.
Yazdığınız yazıda ima etmeye çalıştığınız kişiler, Prof. Dr. Ruşen Keleş ve Yrd. Doç. Dr. Birol Ertan olup bu yazıyı yazan kişidir.
DAÜ Hukuk Fakültesi’nde okutulmak için hazırladığımız “Çevre Hukukuna Giriş” kitabı, Türkiye’de de bir çok üniversitede ders kitabı olarak okutulmaya devam etmektedir.
DAÜ bünyesinde öğretim üyesi olarak görev yaptığımız halde yazdığımız çok sayıda kitap Türkiye’de ders kitabı olarak okutulan nadir hocalardan olduğumuz için hiç bir övgü yazısı almadık. Yargısal makamlarda devam etmekte olan bir davayı “mal bulmuş mağrubi” gibi köşenize taşımanızı ahlak ve hukuk ile bağdaştıramıyorum.
Sözünü ettiğiniz dava, yargı aşamasında olup kitabımızdan tek bir cümlenin bile “intihal” olarak nitelenemeyeceği, davadaki 2 Bilirkişi Raporu ile saptanmış bulunmaktadır. Ayrıca, davanın sürdüğü dikkate alındığında, yargı aşamasındaki bir konuda düşünce belirtmeniz, hukuka ve ahlaka sığıyor mu? Bu nasıl demokratlıktır?
Sayın Ekmekçi,
Sözünü ettiğiniz bu konu yeni bir konu değildir. Aynı konuyu, sizlere bu yanıltıcı bilgileri iletenler, Halkın Sesi gazetesinde büyük bir manşet haber olarak yayınlatmışlar, fakat Halkın Sesi gazetesi, bizlerin Tekzip yazısını da yayınlayarak meslek etiğine uygun bir tavır göstermişti.
Kesinleşmemiş bir yargı kararını gazete köşenize taşıyarak büyük bir ayıp ve meslek etiğine uymayan bir davranış sergilediniz.
Bu davranışınızı yargı aşamasına taşıyacağımızdan emin olmanızı isterim.
Sayın Ekmekçi,
Çevre Hukuku kitabımız konusunda Yargı tarafından verilmiş nihai bir karar yoktur. Bu konu, Türkiye’de YÖK’e ve Ankara Üniversitesi’ne şikayet edilmiş, ancak hiç bir işlem yapılmaması sonucuna varılmıştır. Neden acaba?
Bu dava, çok eski bir davadır. Davacı Nükhet Turgut, kitabından haksız alıntı yaptığımızdan dolayı bizleri kamu davası açılması için Cumhuriyet Savcılığı’na şikayet etmiştir. Bu dava, Bilirkişi Raporu neticesinde düşürülmüştür. Yani, davacı, bizlere açtığı kamu davasını kaybetmiştir. Bunun üzerine Sayın Turgut, Hukuk Davası açmıştır. Bu davada da 2 Bilirkişi Raporu’nda da Çevre Hukuku kitabımızda intihal sayılacak bir suç unsuru bulunmadığı kararına varılmıştır. Dava, halen Yargıtay aşamasında olup kesinlikle ve kesinlikle lehimize sonuçlanacak ve düşürülecektir. Bu konudaki inancımız o kadar güçlüdür ki, sizlere burada bir söz vermek ve sizi de bu yazdığınızdan dolayı aldığınız sorumluluğun gereğine göre hareket etmeye davet ediyorum.
Sizlere baştaki önerimi yinelemek istiyorum.
Bu davayı kaybedersem, DAÜ’deki görevimden ayrılacağım.
Eğer kazanırsam, siz de gazeteciliği bırakacak mısınız?
Hodri Meydan.
Saygılarımla, çalışmalarınızda başarılar dilerim.
Yrd. Doç. Dr. Birol Ertan
DAÜ Siyasal Bilgiler Bölümü Öğretim üyesi”
“Siz aklanın, ben mutlu olurum”
Sayın Ertan, Ben, “Birol Ertan Bilgi hırsızıdır, istifa etsin” demedim... Ancak sayın Turgay Avcı’nın korumasında olduğunuz ve DAÜ içerisinde bunu kullandığınızı koridorlarda çalışan temizlikçi bile biliyor. Gerçek şu: Şurada, masamda bir mahkeme kararı var, orada alınan kararlar var. Ortada iki tane kitap var... Davayı kazanırsanız kendinizi aklarsınız. Kazanmazsanız zaten değil KKTC’de, aslında dünyanın hiçbir yerinde öğretim görevliliği yapmamanız lazım.
Bu alt mahkemenin verdiği kararı ortadan kaldırmaz. İnşallah aklanırsınız. Aklanın ki, biz de derin bir nefes alalım. Alt mahkeme sizi “bilgi hırsızı” buldu, üst mahkeme de aklarsa niye ben istifa edeyim ki... Siz aklanın bir, üniversitelerimizde “bilgi hırsızı hoca” olmasın, varsın ben bu işi yapmayım...
Yazılan iki köşede de ben “Birol Ertan” ismini vermedim, bunu da hatırlatmakta fayda var.
////////////////////////
-------------------------------------------------------
http://www.yeniduzengazetesi.com/index.php/cat/1/col/47/art/6316/PageName/Haberler
Hüseyin Ekmekçi
10 Ekim 2007, Çarşamba
Üniversitelerimiz ve İntihal -2-
Hatırlayacağınız gibi, geçtiğimiz haftalarda “aşırma” da diyebileceğimiz, “intihal” konusunda bazı yazılara köşemizde yer vermiştik. Tartışma sadece DAÜ içerisinde devan ederken, şimdi Ankara’daki üniversitelerimizden de bazı görüşler gelmeye başladı. Özellikle alt mahkeme tarafından “intihal” ile suçlanan Doç. Dr. Birol Ertan’ın internet sitemizde yayınlanan cevap yazısına birçok yeni unsur eklendi.
Biz de, yorum yapmadan, sorunu sayın Birol Ertan’ın cevabı ile birlikte aktarıyoruz sizlere. İşte bu konudaki yeni görüşler ve tartışılan konular:
Birol Ertan
“Yanıtımı gazetenizdeki köşenizde yayınladığınız için hem teşekkür ederim, hem de gazetecilik etiğine uygun davranışınız için sizi içtenlikle kutlarım.
Bir konuyu bilginize sunmak isterim ki, mahkemelerin nihai kararları bir tanedir. Arada bir çok karar verilmez. Bu davada da tek bir karar verilecek ve bu karar da bizim lehimize olacaktır. Çünkü, iki Bilirkişi Raporu lehimize olup bütün alıntılarımız bilimsel atıf kurallarına göre yapılmıştır.
Sizlere sonuçlanır sonuçlanmaz, nihai mahkeme kararını da göndereceğim, buna göre yeni bir yazı yazmanızı rica ederim.
Sizlere bu yanıltıcı bilgileri verenlerin utanmasını bekliyorum. Sizin gösterdiğiniz duyarlılığı ve meslek etiğine uygun davranışı onlardan da bekliyorum. Bizler, bir suç işlemişsek, onun gereğini yapacak kadar yürekliyiz.
Türkiye’de yıllar boyunca sosyal demokrat partilerde Genel Başkan danışmanlığı görevinde bulunan birisi olarak sizin gibi sevdiğimiz ve dünya görüşlerimiz (barış, demokrasi ve evrensel değerlere inanmak vd.) büyük ölçüde uyuşan gazetecilerden bu tür yazılar görmek, bizi fazlasıyla üzmüştür. Bu üzüntümü de sizlerle paylaşmak isterim”
Demir Dukel-Ankara
“Sayın Ertan,
Bu kadar rahat konuşmanızda bir neden var mı? Mahkeme ve bilirkişi raporları tektir. Yargıtayın kararı ise sizin sözlerinizden anladığım kadarıyla siyasi olacak gibi. Siyaseten aklanabilirsiniz, ancak bilimsel olarak bu zor.
Mehmet Gül-Mağusa
“Ben hayretler içindeyim. İntihal konusunda yazılanları okudum. Türkçe bilgimin iyi olduğunu düşünürdüm. Ama bu kelimeyi ilk kez Yenidüzen’de okudum. Yazılan yorumları da okuduktan sonra Ekmekçi’nin haklı olduğuna karar verdim. Suçlanan kişinin kendini savunma hakkı elde etmişken niye mahkeme kararlarından hiç bahsetmediğini de anlamak mümkün değil. Birol Ertan kendini çok mu açıkgöz sanıyor. Diğer ismi geçen kişi niye hiç açıklama yapmadı acaba. Bilen var mı? Acaba bir öğrenci bu kişilerin bir tanesinin dersinde kopya çekse ne olacak? Mahkeme kararını bekleyene kadar kopyacı olduğunu kimse söyleyemeyecek mi? Bravo Yenidüzen’e statüko böyle yerle bir edilir işte.
Sırma Turgut Caner-Ankara
“Nüket Turgut Hoca’ya davadan vazgeçmesi için aracılar gönderen kimdi?
Davadan vazgeçmeyince de kendisine ruh hastası kadın diyen kimlerdi. Hafızanızı biraz zorlayınız. Hırsızlık... Tamam bir yere kadar, ama iftira ve çamur atmak o da ne demekmiş. Kendinize gelin. MADEM BAŞINIZ DİK ÜNİVERSİRENİZDE NEDEN BOYNU BÜKÜK DOLAŞIYOR HOCANIZ?
HODRİ MEYDAN. CEVAP BEKLİYORUZ
Can Dalgıç-Ankara
“Sayın Birol Ertan,
Yargı ve bilirkişi kararını vermiştir. Siz ve Ruşen Keleş ceza aldınız. Üst mahkemedeki karar önemli değil. Kaldı ki mahkemenin bu karara uymama ve itiraz hakkı var. Hukuk hukuka ihtiyaç gösterenleri korur. Anladığım kadarı ile sizlerin elinde bir sığınma ve aklanma aracı olarak kalmış. Bir de utanmadan sosyal demokrat olduğunuzu söylüyorsunuz? Kitabınız ortada Nükhet Hoca’nın kitabı ortada. İlkokul çocuğu bile blok kopyalama ve gömme olayını tespit eder. Hem de sayfalarca. İsterseniz ben okuyayım... Siz kitabınızdan takip edin. Hatalarınızı kabul etmek de bir erdemdir. Özde ve sözde bir bilim adamının erdeminden bahsediyorum. Erdem diyorum... Do you understand to me? Or no?”
////////////////////////////////
----------------------------------------------
http://portal.kibris.net/index.php?option=com_content&task=view&id=361
"İNTİHAL" BİZDE DE VAR |
Yazar Esref Çetinel | |
29 Eylül 2007, Cumartesi | |
Geçtiğimiz günlerde Mimar Hasan Erhan telefon ettiydi. Ne siyasi durumu laflamak ne de memleketin karmakarışık olmuş sektörleriyle ikide birde, “hop dedik greve gidiyoruz” tehditli sendikaların tutumunu konuşmak için değil. Yabancısı olduğumuz çok ayrı bir sorunu anlatmak için. Adını koymakta güçlük çektim. “Bilgi hırsızlığı” yahut son günlerdeki olayları ile TC medyasına da oturmuş "intihal!" Memlekete musallat olmuş “klinik vakada” uyutmaca yutturmaca açıkgözlüğü! Veya el alemi kör sağır esamesine koyma alışkanlığı! OLAY ŞU: Son dönemlerde Kıbrıs odaklı “araştırma” kulpu takılmış çalışmalarla ilgili türlü çeşitli kitaplar yayınlanıyor. Tarihinden doğasına, coğrafyasından geleneklerine kadar. Artı gazete sayfalarına düşmüş röportajlarda igili insanlar konuşturuluyor, söyledikleri bir devrin gerçek olayları oluyor. Sorun da buradan kaynaklıyor çünkü bu yayınlardaki yanlışlar hiç kritik edilmeden “doğrular” olarak kabul ediliyor.. Asıl vahim tarafı ise “yanlışları” saptayıp “işte doğrusu budur” diyenlerin dikkate alınmaması! MİMAR ARKADAŞLA BUNLARI KONUŞTUYDUK. Hasan Erhan yakınıyordu. Çoğu araştırmacılar “benim çalışmamdır” diyerek kaynak göstermeden kendi imzalarını attıkları araştırmaları kitap haline getiriyorlar. Tespit ettiklerim içinde eski Venedik arşivlerinden aktarılmış olanları da var, bazı yabancı coğrafya ve tarih dergilerinden çekilmiş olanları da. (Tek tek örnekler veriyor.) Bunlar bazan Kıbrıs’ın tarihi ile coğrafyasına yönelik yer isimleri oluyor, bazan tarihi olaylar diyerek yansıtılıyor. Ve silsile halindeki yanlışlarıyla kitaplaşıp belgeleşip Kıbrıs Türk halkına mal ediliyorlar. …Erhan kendisi de bir gazete yazarı olarak “çok önerdik” diyor. “Gelin bir Üst Kurul oluşturun. Bu tip araştırmaları yayınlanmalarından önce o Kuruldan geçirin, doğru ile yanlışları tespit edin…” Kendisine “hayır müdahale hakkımız yok” denmiş… (Memlekette serbest piyasa ekonomisini çalıştıramayan, Birlik ve Sendikaların yarattıkları tekeli önleyemeyen düzen, bakıyorsunuz ki bu tip çalışmalar karşısında, isteyen istediği gibi yazma hakkına sahiptir diyerek “özgür yayından” yana tavır koyuyor!) O zaman memlekette yayınlanan her araştırmaya dayalı kitap “doğru” kabul edilip üstelik referans da oluyor! Oluyor ama bir yandan Kıbrıs ve KKTC’nin tarihi ile coğrafyası, öte yandan karakteristik sosyal yapısı, yalan yanlış üzerine oturtulmuşluğunun bilimsel faturasını ödüyor. RANT SADECE EKONOMİDE DEĞİL: Kanımıza işledi! Her alanda kolayından ve beleşinden yaşama alışkanlığını “bilime” de soktuk! Nitekim Yeni Düzen Gazetesinde Hüseyin Ekmekçi bünyemize musallat olmuş bu “intihal” olaylarından birisini sütununda ayazlatıyor ve bir üniversitenin iki öğretim görevlisinin resmen saptanmış bilgi aşırmasına karşılık iki yıldır hiçbir şeycikler yapılmadığından yakınıyor. Üstelik olay kimselerin de umurunda olmuyor. …Tabi okuların müfredetına sokulan tarih kitaplarıyla töhmet altına sokulan, sendikaların hışmında didiklenen Eğitim Bakanı’nın “dikkatine” de diyemiyoruz çünkü ne zaman bir soruna dikkatlice eğilecek olsa beterince sorun yapıyor! Buna karşılık yine de yazalım: Söz konusu yayınlara dikkat! |